Hieronder zie je hoe ik samen met mijn leerlingen emoties aan het verkennen ben aan de hand van het prentenboek: Het kleurenmonster van Anna Llenas . Ik bespreek met kinderen dat alle emoties er mogen zijn en dat ze allemaal waardevol zijn. We hoeven ze niet weg te stoppen. Ik heb aan iedere emotie een speciale tekentechniek gekoppeld.

Het gele kleurenmonster hebben we versierd door met gele wasco zonnetjes en sterretjes op zijn lijf te tekenen. Daarna hebben we de rest van zijn lijf ingekleurd met verdunde gele plakkaatverf.

Boos is kloddertjes verdunde verf op het papier druppelen en uitblazen met een rietje. Boosheid is ook niet netjes, het komt er zomaar uit.

Verdriet is waterig, het kan zo overstromen. Vul een potje met wat bellenblaassop en blauwe (vloeibare) waterverf, eventueel in verschillende kleuren. Blaas bellen in het potje, laat ze net boven het potje uitkomen. Leg je blauwe kleurenmonster voorzichtig bovenop de bellen en laat het even drogen. Als het droog is kun je nog een paar keer bellen op het papier 'stempelen'. Je kunt je bellen ook met het rietje naar het papier brengen. Laat de bellen uit zichzelf opdrogen, dan krijg je het mooiste resultaat.

Voor het zwarte kleurenmonster hebben we zwarte, grijze en witte wasco gebruikt. Daarmee hebben we enge dingen op het lijf getekend en de rest van het lijf ingekleurd.

Het groene kleurenmonster is met aquarel kleurpotlood ingekleurd en vervolgens met water uitgewreven.

Het roze kleurenmonster hebben we met roze pastelkrijt ingekleurd. Ik heb hierbij de nadruk gelegd op: lief zijn voor jezelf. 

Toen alle kleurenmonsters klaar waren hebben we ze uitgeknipt en in een boekje geplakt. In dat boekje hebben de leerlingen per emotie tips voor zichzelf op geschreven.

Mijn leerlingen (en ik) hebben genoten van deze lessen. Tijdens het werken aan de kunstwerken hebben we steeds ook over de emotie gesproken. Wat doet het met je, waar voel je het in je lichaam, wat doe als je je zo voelt?